Ik hou de spanning er even in
Door: ik
Blijf op de hoogte en volg Anne
29 November 2009 | Ecuador, Cuenca
29 nov
Drukke anderhalve week gehad, maar ik zal maar weer eens schrijven.
Vorige week woensdag is Alberto aangekomen. Ik ging hem ophalen op het busstation. Ik was best zenuwachtig. Haha.
Het was even een raar moment toen hij aankwam. We begroetten elkaar heel vriendschappelijk met een kus op de wang. En toen gingen we met de taxi naar het centrum. Daar hebben we eerst gezocht naar een goedkoop hostel waar hij de eerste dagen kon blijven tot we/hij een appartement gevonden had. We vonden een hostel voor $5,- per nacht. Daar dropten we dus zijn spullen en daarna gingen we het centrum in. Daar was verder niet veel te doen aangezien het woensdag was. We hebben dus gewoon even rondgelopen. Ik ben blij dat ik nu wat Spaans kan, anders had ik nooit met hem kunnen praten.
Na die woensdag heb ik hem elke dag nog gezien. Vandaar dat hij ook al vrij snel kennis maakte met mijn familie. Hij kunt nu mijn gastgezin, opa en oma, neven/nichten, vrienden van broer en zussen, mensen van AFS en een paar mensen van school. In nog geen 2 weken. hehe. Alles is hetzelfde als op msn. Maar dan beter.;)
Ondertussen heeft hij een kamer gevonden. Maar nog geen baan. Die moet hij wel snel vinden want z'n geld raakt op. Mede doordat we vorige week vrijdag allebei beroofd zijn en dus een nieuwe telefoon nodig hadden. Deze keer was echter iets enger dan de vorige keer.
Het was de verjaardag van Xavier, mijn gastbroer, en we gingen 's avonds uit. Het was een hele gezellige avond. Alberto was ook mee en eindelijk was ik niet de enige die niet wou/kon dansen, hij namelijk ook niet. Toen we weer naar huis wilden gaan was het donker in de Calle Larga. Er was weer eens geen electriciteit. Ik liep met Alberto mee terug naar zijn hostel terwijl de anderen op me wachtten. Het hostel heeft een klein gangetje en dan de deur. De deur was dicht dus in het gangetje namen we afscheid. Het duurde voor Daniela te lang en ze belde me waar ik bleef, dat ik op moest schieten. Op dat moment kwamen er 2 jongens het gangetje in. Ze versperden de uitgang dus we konden nergens heen want de deur was nog dicht. Ik had mijn telefoon nog in mijn hand, was nog aan het bellen. Die konden ze dus makkelijk pakken. Ze wilden ook Alberto's telefoon hebben. Toen ze die hadden vroegen ze wat hij in z'n andere broekzak had, ze wilden dat hij alles zou geven. In plaats van dat hij ze alles gaf bonkte hij hard op de deur. Dat maakte herrie en daardoor renden de dieven weg.
Toen we terugliepen naar de rest kwamen we 2 politie agenten tegen. We legden snel uit wat er gebeurt was, maar de politie hier daar heb je nog minder aan dan in Nederland.
Gelukkig leken ze niet gewapend, maar het was toch al eng genoeg.
Afgelopen zaterdag had ik een desfile met mijn school. Ik weet alleen niet echt waarom dat was. Alle groepen deden eraan mee. Elke klas had een madrina. Dat is zeg maar de 'miss'. En een jongen die haar begeleidt. Zij in een jurk, hij in een pak, de rest in sportuniform. Er zijn ook mascottes. Dan loopt elke klas in een rij achter elkaar het terrein op en worden ze voorgesteld aan het publiek. Welke klas het is en de madrina apart. Als iedereen op het terrein is krijgen we een toespraak van de rector en nog iemand en dat was het volgens mij. Daarna zijn we weggegaan. Nou dat is zo'n beetje alles wat er gebeurt is de afgelopen tijd. Het blijft spannend he?
Tot de volgende keer maar weer!
Drukke anderhalve week gehad, maar ik zal maar weer eens schrijven.
Vorige week woensdag is Alberto aangekomen. Ik ging hem ophalen op het busstation. Ik was best zenuwachtig. Haha.
Het was even een raar moment toen hij aankwam. We begroetten elkaar heel vriendschappelijk met een kus op de wang. En toen gingen we met de taxi naar het centrum. Daar hebben we eerst gezocht naar een goedkoop hostel waar hij de eerste dagen kon blijven tot we/hij een appartement gevonden had. We vonden een hostel voor $5,- per nacht. Daar dropten we dus zijn spullen en daarna gingen we het centrum in. Daar was verder niet veel te doen aangezien het woensdag was. We hebben dus gewoon even rondgelopen. Ik ben blij dat ik nu wat Spaans kan, anders had ik nooit met hem kunnen praten.
Na die woensdag heb ik hem elke dag nog gezien. Vandaar dat hij ook al vrij snel kennis maakte met mijn familie. Hij kunt nu mijn gastgezin, opa en oma, neven/nichten, vrienden van broer en zussen, mensen van AFS en een paar mensen van school. In nog geen 2 weken. hehe. Alles is hetzelfde als op msn. Maar dan beter.;)
Ondertussen heeft hij een kamer gevonden. Maar nog geen baan. Die moet hij wel snel vinden want z'n geld raakt op. Mede doordat we vorige week vrijdag allebei beroofd zijn en dus een nieuwe telefoon nodig hadden. Deze keer was echter iets enger dan de vorige keer.
Het was de verjaardag van Xavier, mijn gastbroer, en we gingen 's avonds uit. Het was een hele gezellige avond. Alberto was ook mee en eindelijk was ik niet de enige die niet wou/kon dansen, hij namelijk ook niet. Toen we weer naar huis wilden gaan was het donker in de Calle Larga. Er was weer eens geen electriciteit. Ik liep met Alberto mee terug naar zijn hostel terwijl de anderen op me wachtten. Het hostel heeft een klein gangetje en dan de deur. De deur was dicht dus in het gangetje namen we afscheid. Het duurde voor Daniela te lang en ze belde me waar ik bleef, dat ik op moest schieten. Op dat moment kwamen er 2 jongens het gangetje in. Ze versperden de uitgang dus we konden nergens heen want de deur was nog dicht. Ik had mijn telefoon nog in mijn hand, was nog aan het bellen. Die konden ze dus makkelijk pakken. Ze wilden ook Alberto's telefoon hebben. Toen ze die hadden vroegen ze wat hij in z'n andere broekzak had, ze wilden dat hij alles zou geven. In plaats van dat hij ze alles gaf bonkte hij hard op de deur. Dat maakte herrie en daardoor renden de dieven weg.
Toen we terugliepen naar de rest kwamen we 2 politie agenten tegen. We legden snel uit wat er gebeurt was, maar de politie hier daar heb je nog minder aan dan in Nederland.
Gelukkig leken ze niet gewapend, maar het was toch al eng genoeg.
Afgelopen zaterdag had ik een desfile met mijn school. Ik weet alleen niet echt waarom dat was. Alle groepen deden eraan mee. Elke klas had een madrina. Dat is zeg maar de 'miss'. En een jongen die haar begeleidt. Zij in een jurk, hij in een pak, de rest in sportuniform. Er zijn ook mascottes. Dan loopt elke klas in een rij achter elkaar het terrein op en worden ze voorgesteld aan het publiek. Welke klas het is en de madrina apart. Als iedereen op het terrein is krijgen we een toespraak van de rector en nog iemand en dat was het volgens mij. Daarna zijn we weggegaan. Nou dat is zo'n beetje alles wat er gebeurt is de afgelopen tijd. Het blijft spannend he?
Tot de volgende keer maar weer!
-
01 December 2009 - 16:15
Je Zusje:
hoi.
dat ene is eng :O
van die avond en met die telefoons en alles.
maar de rest zal wel leuk geweest zijn (a)
haha
daagdaaag -
10 December 2009 - 10:49
Marian En Opa, :
hoi anne, het is toch wel eng, al weer een overval en weer je mobiel kwijt, dat schiet niet echt op. Maar het leuke is, dat je volgens mij wel verliefd bent, dat maakt het toch allemaal goed, neem ik aan. Hopelijk krijgen jullie nog een hele leuk tijd samen en wij wensen jullie vanaf hier fijne kerstdagen en een gelukkig 2010. Dag, opa en marian. Succes met alles!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley