Zo rond de kerst..
Door: ik
Blijf op de hoogte en volg Anne
23 December 2009 | Ecuador, Cuenca
Hoi allemaal, daar ben ik weer. Allereerst allemaal fijne feestdagen gewenst en een gelukkig nieuwjaar. Ik denk dat ik de komende dagen druk bezig zal zijn vandaar.
Men waar zal ik beginnen.. Gelukkig hou ik een soort van dagboek bij op school, anders zou ik me nooit herinneren wat er allemaal gebeurt is haha.
2-3 weken geleden ging ik met m'n gezin naar San Bartolo. Dat was ongeveer een uur rijden met de auto door de bergen, dus alleen maar van die slingerwegen. Zo kon je op sommige plaatsen goed zien hoeveel ze verbrand hadden. San Bartolo was een klein oud rustig dorpje. Met oude huizen en smalle straatjes. Dit was de geboorteplaats van Victor. We gingen bij wat kennissen of familie op bezoek en daarna liepen we even een rondje, op zoek naar appels of ander fruit in de boomgaard van Victor en familie. Helaas was er niks rijp en hing er ook maar weinig in de bomen. Daarna hadden we even koffie gedronken bij familie, hadden we tortillas gekocht (een soort pannekoekje met mais en kaas erin) en toen gingen we weer naar huis.
De 5e zijn we (Siggi, David, Conciencia, Alberto en ik) naar Sigsig geweest. Dat is een plaatsje (canton van Cuenca ofzo) ong. anderhalf uur reizen per bus. Om 8u 's ochtends zouden we verzamelen bij school. We hadden nog even gewacht op een vriend van David maar die leek niet te komen. Toen gingen we dus maar naar het busstation. Dat deed me meteen weer denken aan 2,5 weken geleden toen ik Alberto voor het eerst zag haha.
Op het busstation was het even zoeken want we wisten niet waar we heen moesten, al is het toch echt niet groot. Uiteindelijk kwamen we erachter dat we in de bus zelf moesten betalen en haalden we nog net op tijd de bus, die al helemaal vol zat. We moesten dus blijven staan. De reis kostte $1,25 (enkeltje). Best goedkoop he?
Toen we aankwamen in Sigsig was het nog steeds kei heet. We gingen eerst op zoek naar een kaart van het dorp. Maar het was zaterdag en in het weekend is hier bijna alles gesloten. Stom he. Die kaart hadden we dus niet kunnen vinden. Toen gingen we dus maar eten en daarna liepen we naar de rivier waar we gingen zwemmen. Ondertussen waren er al meer wolken en meer wind.
We liepen naar het strandje maar dachten dat we iets eerder een beter plekje hadden gevonden. We waren net van plan het water in te gaan toen we zagen dat er een dood kalf in het water dreef. Toen gingen we dus toch maar niet het water in :P. We besloten om toch maar een stukje verderop naar het strandje te gaan. Daar waren al meer mensen, ook in de rivier, onder andere om kleren te wassen.
Het water was superkoud. En door de wind en de wolken werd het er niet warmer op. Conciencia en Siggi hadden geen zwembroek bij. Siggi had in Sigsig al een sportbroekje gekocht waar hij in kon zwemmen, en Conciencia deed mijn korte broek aan haha. Uiteindelijk waren we dus allemaal in het ijskoude water. Maar niet te lang want dat hield je echt niet uit zonder zon.
Ondertussen waren ze aan de andere kant van de rivier flink aan het stoken om het maar te laten regenen.
Toen we een beetje warm geworden waren besloten we om maar terug te gaan naar Sigsig want er kwamen donkere wolken aan en de eerste regendruppels begonnen te vallen. Toen we weer in Sigsig waren begon het echt hard te regenen. We moesten dus echt even gaan schuilen om niet zeiknat te worden. Toen het ook maar een beetje minder regende renden we naar de busterminal. Die was toch nog verder dan we dachten en rennen op deze hoogte is niet makkelijk, al helemaal niet als je zo lang geen lichaamsbeweging hebt gehad.
We moesten een kwartiertje wachten en toen konden we de bus in, terug naar Cuenca. Dit keer konden we wel allemaal zitten.
De 12e was er een optocht van Niño Viajero. Op school kwamen er 2 mensen m'n klas in en kwamen aan 4 van ons vragen of we de volgende dag mee wilden lopen in die optocht. Dat is een traditie, dat doen ze alleen in Cuenca. Ik wou daar wel in meelopen. Maar de rest van mijn klas had een proefwerk natuurkunde dus ik was de enige uit mijn klas. Maar Siggi en Conciencia liepen ook mee dus dat was niet zo erg. Die middag moesten we onze kleren op gaan halen.
Na een tijdje wachten konden we eindelijk onze kleren passen. Dat was best grappig want we moesten allemaal als engelen. Met een blauw gewaad (of tuniek?) voor de meisjes en een witte voor de jongens en met vleugels (zie foto's op myalbum.com). Dat gewaad moesten we meenemen naar huis en de vleugels moesten we de volgende dag ophalen.
Nadat we briefjes uitgedeeld hadden met de aankondiging voor de optocht van de volgende dag ging ik dus maar naar huis. Alberto ging weer mee om me af te zetten.
De volgende ochtend vertrok ik om 7u en ging naar Plaza de las Flores. Daar moesten we weer wachten. Maar uiteindelijk konden we omkleden en gingen we met de taxi naar San Blas, een kerk en park waar de optocht zou beginnen. Daar kregen we onze vleugels. Daar ontmoette ik ook Alberto, die eerst naar de politie was geweest om nog aangifte te doen voor mijn telefoon die gestolen was. Ik gaf hem mijn camera, hij mocht foto's voor mij maken want dat kon ik zelf niet.
We werden opgesteld en toen begonnen we langzaam te lopen. Ik liep naast Siggi. Hij met een boek en een rozenkrans, ik met mijn handen gevouwen alsof ik aan het bidden was ofzo. Voor ons was een archangel op een paard, heel vet (hoe heet dat in het Nederlands, aartsengel?), achter ons ook archangels en om ons heen links en rechts andere engelen van een andere school.
Omdat we verder niks te doen hadden, alleen heel langzaam lopen, gingen Siggi en ik toeristen tellen haha. We kwamen uit op 36 ofzo, niet zo veel.
Rond 11u kwamen we weer aan bij Plaza de las Flores. Daar is ook een kerk. Wij (de engelen) stelden ons op bij de ingang terwijl sommige mensen en sommige groepen van de desfile naar binnen gingen. Ondertussen moesten we wachten tot de hele optocht daar aangekomen was. Omdat wij bijna vooraan liepen duurde dat wel even, en ondertussen begonnen mijn schouders pijn te doen van mijn vleugels. Ze zaten best strak.
Toen iedereen er was konden we gaan omkleden en moesten we weer wachten want we kregen een verrassing. We kregen een snoepzak, een broodje en drinken. En we moesten onze naam op een blaadje schrijven maar ik weet niet waarom. Ik denk zodat we niet afwezig gezet zouden worden maar dat maakt voor mij toch niet uit.
Deze dagen kregen we ook een huiswerk opdracht. De leraar Engels (tegelijk de inspecteur) gaf ons het huiswerk, ik dacht dus dat het iets voor Engels zou zijn.
We gingen naar het huis van een klasgenoot aan de opdracht te werken. In de bus kwam ik er achter wat we nou eigenlijk moesten doen. We moesten een kerststal maken.
Maar de stal zelf was nog niet zo'n probleem. Daar begonnen we dus mee, met karton. Toen we de hele basis af hadden gingen we broodjes eten en café drinken (café kan hier 2 dingen betekenen: koffie en chocolademelk. Toen echter met water, niet met melk). Daarna was het al bijna 6u dus wou ik gaan om op tijd bij Cachumbambe te zijn voor mijn dansles. Maar eerst gingen we nog even foto's maken van ons, de groep, die ik helaas niet heb.
De volgende dag hadden we geen les want er was een marcha, een protestmars ofzo. Maar in plaats van dat ik daarheen ging ging ik naar Alberto om nog even verder te slapen. Tot we gingen eten. Daarna hadden we nog 1,5u. Ik moest namelijk weer aan de kerststal gaan werken. Ik vond dat Alberto wel mee kon om te helpen. We gingen dus met z'n 3en met de bus. Suco Alberto en ik. Suco betekent blond in Quichua. Iedereen hier die geen zwart haar heeft wordt Suco of Suca genoemd.
We hebben de stal afgemaakt met natuurlijk materiaal zoals blaadjes en boomschors. Toen kwam het moeilijkste deel: de mensen. Daar konden we maar niks voor bedenken. Uiteindelijk prikte Suco een soort zaden op satéprikkers en zette ze in de stal. Ik weet niet of dat voor de grap was of serieus maar daar hebben we het bij gehouden. Zag er best grappig uit.
De 17e was de diplomauitreiking van Xavier die geslaagd was voor zijn opleiding voor ingenieur.
We gingen formeel gekleed naar een theater waar de ceremonie was. We hoefden gelukkig niet in een jurk ofzo.
Toen iedereen er was kregen we eerst een woordje van de rector, een andere ingenieur, en de vice rector. Daarna werden de leerlingen per categorie naar voren geroepen en kregen ze hun diploma. Ze zagen eruit zoals je in Amerikaanse films ziet, zoals DW en ik wilden voor onze diploma-uitreiking. Met toga aan en als ze naar voren geroepen werden kregen ze hun hoedje. Toen iedereen z'n diploma had gooiden ze die hoedjes ook nog eens de lucht in. Dat was wel leuk om te zien.
Daarna natuurlijk feliciteren, wat foto's maken en toen gingen we met z'n allen pizza eten. Alberto kwam ook.
Dat was gezellig. Ze hebben hier echt van die reuzepizza's. 32 stukjes haal je daar uit :P.
Wat ik trouwens stom vind.. Het regent nauwelijks, er is weinig water en dus weinig stroom. We moeten energie besparen, en dan hebben sommige winkels en sommige mensen kei veel kerstlampjes enzo. Normaal zijn er rond deze tijd blijkbaar heel veel lichtjes in de stad voor kerst maar dit jaar niet. Opzich wel jammer. Maar het voelt hier helemaal niet of het bijna kerst is. Door het klimaat misschien. Het zou hier net zo goed mei kunnen zijn ipv december.
Ondertussen is Alberto nog steeds op zoek naar werk. Dat is niet makkelijk. Hij is al een paar keer wezen vragen, maar vaak willen ze alleen meisjes, of ze willen geen Peruanen. Er zijn hier blijkbaar veel Peruanen met een slechte reputatie, er is veel discriminatie. Victor zei dat mensen uit Peru hier ook maar ong. de helft uitbetaald krijgen. En het is sowieso al belachelijk weinig. Hij zei.. als iemand in de bouw bijv. $12 per dag verdiend (per DAG ja!), dan verdiend een Peruaan $5 of $6 per dag. Die verdienen wat je in NL per uur verdiend ofzo damn.
Morgen is het zoals jullie ongetwijfeld weten kerst. Ik heb ondertussen vakantie, sinds gisteren. Volgens mij gaan we morgen naar de kerk en waarschijnlijk eten bij opa en oma. Geen kalkoen maar varken, al eten ze hier ook kalkoen voor kerst.
En dan gaan we met oud en nieuw naar Gualaquiza, in de Oriente. Daar woont ook familie, en Victor werkt daar.
Verder heb ik niet echt plannen voor de vakantie. Die overigens ook niet zo lang is, tot 4 jan. denk ik.
Morgen is de optocht van Pase del Niño. Dat schijnt ook iets speciaals te zijn, dus daar gaan we naar kijken met AFS.
Ik ben trouwens jaloers op jullie sneeuw! Jullie op mijn zon? haha
Ja dat was het, Feliz Navidad, chaoo!
http://www.mijnalbum.nl/Album=44RBHH3L
Men waar zal ik beginnen.. Gelukkig hou ik een soort van dagboek bij op school, anders zou ik me nooit herinneren wat er allemaal gebeurt is haha.
2-3 weken geleden ging ik met m'n gezin naar San Bartolo. Dat was ongeveer een uur rijden met de auto door de bergen, dus alleen maar van die slingerwegen. Zo kon je op sommige plaatsen goed zien hoeveel ze verbrand hadden. San Bartolo was een klein oud rustig dorpje. Met oude huizen en smalle straatjes. Dit was de geboorteplaats van Victor. We gingen bij wat kennissen of familie op bezoek en daarna liepen we even een rondje, op zoek naar appels of ander fruit in de boomgaard van Victor en familie. Helaas was er niks rijp en hing er ook maar weinig in de bomen. Daarna hadden we even koffie gedronken bij familie, hadden we tortillas gekocht (een soort pannekoekje met mais en kaas erin) en toen gingen we weer naar huis.
De 5e zijn we (Siggi, David, Conciencia, Alberto en ik) naar Sigsig geweest. Dat is een plaatsje (canton van Cuenca ofzo) ong. anderhalf uur reizen per bus. Om 8u 's ochtends zouden we verzamelen bij school. We hadden nog even gewacht op een vriend van David maar die leek niet te komen. Toen gingen we dus maar naar het busstation. Dat deed me meteen weer denken aan 2,5 weken geleden toen ik Alberto voor het eerst zag haha.
Op het busstation was het even zoeken want we wisten niet waar we heen moesten, al is het toch echt niet groot. Uiteindelijk kwamen we erachter dat we in de bus zelf moesten betalen en haalden we nog net op tijd de bus, die al helemaal vol zat. We moesten dus blijven staan. De reis kostte $1,25 (enkeltje). Best goedkoop he?
Toen we aankwamen in Sigsig was het nog steeds kei heet. We gingen eerst op zoek naar een kaart van het dorp. Maar het was zaterdag en in het weekend is hier bijna alles gesloten. Stom he. Die kaart hadden we dus niet kunnen vinden. Toen gingen we dus maar eten en daarna liepen we naar de rivier waar we gingen zwemmen. Ondertussen waren er al meer wolken en meer wind.
We liepen naar het strandje maar dachten dat we iets eerder een beter plekje hadden gevonden. We waren net van plan het water in te gaan toen we zagen dat er een dood kalf in het water dreef. Toen gingen we dus toch maar niet het water in :P. We besloten om toch maar een stukje verderop naar het strandje te gaan. Daar waren al meer mensen, ook in de rivier, onder andere om kleren te wassen.
Het water was superkoud. En door de wind en de wolken werd het er niet warmer op. Conciencia en Siggi hadden geen zwembroek bij. Siggi had in Sigsig al een sportbroekje gekocht waar hij in kon zwemmen, en Conciencia deed mijn korte broek aan haha. Uiteindelijk waren we dus allemaal in het ijskoude water. Maar niet te lang want dat hield je echt niet uit zonder zon.
Ondertussen waren ze aan de andere kant van de rivier flink aan het stoken om het maar te laten regenen.
Toen we een beetje warm geworden waren besloten we om maar terug te gaan naar Sigsig want er kwamen donkere wolken aan en de eerste regendruppels begonnen te vallen. Toen we weer in Sigsig waren begon het echt hard te regenen. We moesten dus echt even gaan schuilen om niet zeiknat te worden. Toen het ook maar een beetje minder regende renden we naar de busterminal. Die was toch nog verder dan we dachten en rennen op deze hoogte is niet makkelijk, al helemaal niet als je zo lang geen lichaamsbeweging hebt gehad.
We moesten een kwartiertje wachten en toen konden we de bus in, terug naar Cuenca. Dit keer konden we wel allemaal zitten.
De 12e was er een optocht van Niño Viajero. Op school kwamen er 2 mensen m'n klas in en kwamen aan 4 van ons vragen of we de volgende dag mee wilden lopen in die optocht. Dat is een traditie, dat doen ze alleen in Cuenca. Ik wou daar wel in meelopen. Maar de rest van mijn klas had een proefwerk natuurkunde dus ik was de enige uit mijn klas. Maar Siggi en Conciencia liepen ook mee dus dat was niet zo erg. Die middag moesten we onze kleren op gaan halen.
Na een tijdje wachten konden we eindelijk onze kleren passen. Dat was best grappig want we moesten allemaal als engelen. Met een blauw gewaad (of tuniek?) voor de meisjes en een witte voor de jongens en met vleugels (zie foto's op myalbum.com). Dat gewaad moesten we meenemen naar huis en de vleugels moesten we de volgende dag ophalen.
Nadat we briefjes uitgedeeld hadden met de aankondiging voor de optocht van de volgende dag ging ik dus maar naar huis. Alberto ging weer mee om me af te zetten.
De volgende ochtend vertrok ik om 7u en ging naar Plaza de las Flores. Daar moesten we weer wachten. Maar uiteindelijk konden we omkleden en gingen we met de taxi naar San Blas, een kerk en park waar de optocht zou beginnen. Daar kregen we onze vleugels. Daar ontmoette ik ook Alberto, die eerst naar de politie was geweest om nog aangifte te doen voor mijn telefoon die gestolen was. Ik gaf hem mijn camera, hij mocht foto's voor mij maken want dat kon ik zelf niet.
We werden opgesteld en toen begonnen we langzaam te lopen. Ik liep naast Siggi. Hij met een boek en een rozenkrans, ik met mijn handen gevouwen alsof ik aan het bidden was ofzo. Voor ons was een archangel op een paard, heel vet (hoe heet dat in het Nederlands, aartsengel?), achter ons ook archangels en om ons heen links en rechts andere engelen van een andere school.
Omdat we verder niks te doen hadden, alleen heel langzaam lopen, gingen Siggi en ik toeristen tellen haha. We kwamen uit op 36 ofzo, niet zo veel.
Rond 11u kwamen we weer aan bij Plaza de las Flores. Daar is ook een kerk. Wij (de engelen) stelden ons op bij de ingang terwijl sommige mensen en sommige groepen van de desfile naar binnen gingen. Ondertussen moesten we wachten tot de hele optocht daar aangekomen was. Omdat wij bijna vooraan liepen duurde dat wel even, en ondertussen begonnen mijn schouders pijn te doen van mijn vleugels. Ze zaten best strak.
Toen iedereen er was konden we gaan omkleden en moesten we weer wachten want we kregen een verrassing. We kregen een snoepzak, een broodje en drinken. En we moesten onze naam op een blaadje schrijven maar ik weet niet waarom. Ik denk zodat we niet afwezig gezet zouden worden maar dat maakt voor mij toch niet uit.
Deze dagen kregen we ook een huiswerk opdracht. De leraar Engels (tegelijk de inspecteur) gaf ons het huiswerk, ik dacht dus dat het iets voor Engels zou zijn.
We gingen naar het huis van een klasgenoot aan de opdracht te werken. In de bus kwam ik er achter wat we nou eigenlijk moesten doen. We moesten een kerststal maken.
Maar de stal zelf was nog niet zo'n probleem. Daar begonnen we dus mee, met karton. Toen we de hele basis af hadden gingen we broodjes eten en café drinken (café kan hier 2 dingen betekenen: koffie en chocolademelk. Toen echter met water, niet met melk). Daarna was het al bijna 6u dus wou ik gaan om op tijd bij Cachumbambe te zijn voor mijn dansles. Maar eerst gingen we nog even foto's maken van ons, de groep, die ik helaas niet heb.
De volgende dag hadden we geen les want er was een marcha, een protestmars ofzo. Maar in plaats van dat ik daarheen ging ging ik naar Alberto om nog even verder te slapen. Tot we gingen eten. Daarna hadden we nog 1,5u. Ik moest namelijk weer aan de kerststal gaan werken. Ik vond dat Alberto wel mee kon om te helpen. We gingen dus met z'n 3en met de bus. Suco Alberto en ik. Suco betekent blond in Quichua. Iedereen hier die geen zwart haar heeft wordt Suco of Suca genoemd.
We hebben de stal afgemaakt met natuurlijk materiaal zoals blaadjes en boomschors. Toen kwam het moeilijkste deel: de mensen. Daar konden we maar niks voor bedenken. Uiteindelijk prikte Suco een soort zaden op satéprikkers en zette ze in de stal. Ik weet niet of dat voor de grap was of serieus maar daar hebben we het bij gehouden. Zag er best grappig uit.
De 17e was de diplomauitreiking van Xavier die geslaagd was voor zijn opleiding voor ingenieur.
We gingen formeel gekleed naar een theater waar de ceremonie was. We hoefden gelukkig niet in een jurk ofzo.
Toen iedereen er was kregen we eerst een woordje van de rector, een andere ingenieur, en de vice rector. Daarna werden de leerlingen per categorie naar voren geroepen en kregen ze hun diploma. Ze zagen eruit zoals je in Amerikaanse films ziet, zoals DW en ik wilden voor onze diploma-uitreiking. Met toga aan en als ze naar voren geroepen werden kregen ze hun hoedje. Toen iedereen z'n diploma had gooiden ze die hoedjes ook nog eens de lucht in. Dat was wel leuk om te zien.
Daarna natuurlijk feliciteren, wat foto's maken en toen gingen we met z'n allen pizza eten. Alberto kwam ook.
Dat was gezellig. Ze hebben hier echt van die reuzepizza's. 32 stukjes haal je daar uit :P.
Wat ik trouwens stom vind.. Het regent nauwelijks, er is weinig water en dus weinig stroom. We moeten energie besparen, en dan hebben sommige winkels en sommige mensen kei veel kerstlampjes enzo. Normaal zijn er rond deze tijd blijkbaar heel veel lichtjes in de stad voor kerst maar dit jaar niet. Opzich wel jammer. Maar het voelt hier helemaal niet of het bijna kerst is. Door het klimaat misschien. Het zou hier net zo goed mei kunnen zijn ipv december.
Ondertussen is Alberto nog steeds op zoek naar werk. Dat is niet makkelijk. Hij is al een paar keer wezen vragen, maar vaak willen ze alleen meisjes, of ze willen geen Peruanen. Er zijn hier blijkbaar veel Peruanen met een slechte reputatie, er is veel discriminatie. Victor zei dat mensen uit Peru hier ook maar ong. de helft uitbetaald krijgen. En het is sowieso al belachelijk weinig. Hij zei.. als iemand in de bouw bijv. $12 per dag verdiend (per DAG ja!), dan verdiend een Peruaan $5 of $6 per dag. Die verdienen wat je in NL per uur verdiend ofzo damn.
Morgen is het zoals jullie ongetwijfeld weten kerst. Ik heb ondertussen vakantie, sinds gisteren. Volgens mij gaan we morgen naar de kerk en waarschijnlijk eten bij opa en oma. Geen kalkoen maar varken, al eten ze hier ook kalkoen voor kerst.
En dan gaan we met oud en nieuw naar Gualaquiza, in de Oriente. Daar woont ook familie, en Victor werkt daar.
Verder heb ik niet echt plannen voor de vakantie. Die overigens ook niet zo lang is, tot 4 jan. denk ik.
Morgen is de optocht van Pase del Niño. Dat schijnt ook iets speciaals te zijn, dus daar gaan we naar kijken met AFS.
Ik ben trouwens jaloers op jullie sneeuw! Jullie op mijn zon? haha
Ja dat was het, Feliz Navidad, chaoo!
http://www.mijnalbum.nl/Album=44RBHH3L
-
24 December 2009 - 13:22
Guus:
Ja hier veel sneeuw,bij jou veel zon.Prettige kerstdagen en een goed uiteinde en tot volgend jaar. Wij wensen jou het aller beste samen met Alberto ,En dat je vloeiend spaans leert spreken en schrijven
Groetjes Guus en Senada en Inesa ,Sanida(pas 20 geworden) -
24 December 2009 - 13:29
Papa:
Hoi Anne,
Al weer heel wat meegemaakt; nooit gedacht dat je zelfs nog eens een engeltje zou zijn...haha!
Hele fijne feestdagen voor jou, voor je familie en voor Alberto!!!
We steken dit jaar een extra kaarsje aan in deze donkere dagen. Onze gedachten zijn vaak in het verre Ecuador.
We wensen je een "warme" vakantie toe met veel plezier.
Groetjes namens ons allemaal!
papa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley